Monday, April 30, 2012

းးးးးးးးးးကြက္လပ္းးးးးးးးးးးး

ေမွ်ာ္လင္းျခင္းေတြ   ငါ.. ရင္မွာေျဗာင္းဆန္ခဲတယ္.....
မင္း..မ်က္၀န္း...မင္းအျပဳံး မင္းရဲဟန္မူရာ အကုန္လုံး ေမ့လိုက္ဖို ့ဆိုတာ
ဘယ္လိုမွမျဖစ္နိုင္လိုပါ.....
       ရာသီစက္၀န္း အၾကိမ္ၾကိမ္လည္ပတ္ခဲေပမဲ....
မင္း..ပုံရိပ္ေတြ  ငါစိတ္မွာအျမဲစိုးမိုေနဆဲ.....
မျဖစ္နိုင္ဘူး ဆိုတာမရွိေပမဲ မျဖစ္ေသးတဲ  ငါ..နဲ..မင္းရဲ့  အနာဂတ္ကိုဘယ္လိုပုံသြင္ျပီးတည္ေဆာက္ရမလဲ....?
     ဘာေၾကာင့္မ်ား မဆုံနိုင္တဲလမ္းကိုေရြးခ်ယ္ေပးခဲတာလဲ  ကံၾကမၼာရယ္......
တကယ္ဆို ငါရင္ထဲက ျပဇာတ္ကို အသက္သြင္းဖို ့မင္းကမရွိမျဖစ္ဇာတ္ေဆာင္တေယာက္ပါ....
ဒိလိုနဲ အေမွာင္ထဲမွာ ငါတေယာက္ထဲရွင္သန္ေနခဲရ  ေက်ဇူးျပဳျပီး အလင္းေရာင္ တစက္ေလာက္
ေဆာင္က်ဥ္းေပးနိုင္မလား...
အလြမ္းေတြနဲ ေၾကကြဲမွုေတြကိုအဆုံသတ္ျပီးေတာ့ ...ကြက္လပ္...က်န္ေနတဲ..ငါ ရင္ကို....
မင္း...ရဲခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြနဲ ျဖည့္ေပးပါေနာ္....
ၾကယ္ေတြငိုတဲ့...အခ်ိန္ထိေပါ.......

No comments:

Post a Comment

စာေရးသူကို ေ၀ဖန္အၾကံျပဳခ်က္ေလးေတြ ေရးေပးခ်င္ရင္..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...